Πολλές φορές θεωρίες όπως, η πυραμίδα του maslow, κατά την οποία τοποθετούνται στη πρώτη βαθμίδα αναγκών του ανθρώπου οι φυσικές ανάγκες… βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή στην καθημερινή μας προσωπική και επαγγελματική πρακτική.
Στην συχνή ερώτηση μου σε συνεργάτες, σε πελάτες και γενικότερα σε δικούς μου ανθρώπους…
Γιατί δουλεύεις;
Η απάντηση με μαθηματική ακρίβεια είναι η ίδια…
Θέλω να είμαι αυτόνομος και ανεξάρτητος…
Θέλω να αισθάνομαι ασφαλής…
Θέλω να είμαι αξιοπρεπής…
Λαμβάνοντας αυτές τις απαντήσεις και σε συνδυασμό με την πραγματικότητα η οποία διαμορφώνεται δίπλα μας, γεμίζω με επαγγελματική ευθύνη προκειμένου να ενημερώσω τουλάχιστον τους δικούς μου ανθρώπους ότι…..
Αυτά τα οποία ζητάτε δεν είναι και τόσο δεδομένα!!
Πρόσφατα,τυχαία διάβασα μια επιστολή μιας μητέρας προς τον υπουργό υγείας, περιγράφοντάς του τις συνθήκες σε ένα από τα πιο γνωστά κρατικά νοσοκομεία για παιδιά.
Μέσα σε όλη την περιγραφή της ταλαιπωρίας που βίωσε αυτή η γυναίκα συγκράτησα μια φράση…
“Δεν μπορούσα να πιστέψω το σύννεφο μιζέριας που με είχε πλακώσει”
Χωρίς να θέλω καθόλου να υπεισέλθω στην κουβέντα περί καλών και κακών νοσοκομείων και επαγγελματιών, θέλω να καταθέσω απερίφραστα την πεποίθησή μου ότι το σημαντικότερο σε τέτοιες στιγμές είναι…..
Οι Επιλογές!!!
Οι οποίες εν τέλει μπορούν να σου δώσουν το απαραίτητο οξυγόνο να σκεφθείς σωστά.
Αλήθεια πόσο;
Ασφαλής μπορεί να αισθάνεται κανείς γνωρίζοντας ότι καθημερινώς υπάρχουν 40 ασθενείς σε λίστες αναμονής σε μονάδες εντατικής θεραπείας;
Αλήθεια πόσο;
Αξιοπρεπής μπορεί να αισθάνεται κανείς σε ένα θάλαμο με 7-8 άτομα και άθλιες συνθήκες υγιεινής;
Αλήθεια πόσο;
Αυτόνομος και ανεξάρτητος μπορεί να αισθάνεται κάποιος σε μια δύσβατη περιοχή στην διάρκεια ενός επείγοντος περιστατικού; Ή στην ιδέα μιας πολύ δαπανηρής νοσηλείας σε ένα νοσοκομείο του εξωτερικού;
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι πολύ σημαντικό…
Στο πως θα πρέπει να ιεραρχούμε τις ανάγκες μας…
Με άλλα λόγια…πολλές φορές ιεραρχούμε τα έξοδα που αφορούν περιουσιακά μας στοιχεία ως σημαντικότερα, από την πολύ μικρή επιβάρυνση μιας εξασφάλισης ενός πολύ σημαντικού ορίου νοσηλείας μέσω ενός ασφαλιστηρίου συμβολαίου.
Το όριο νοσηλείας για το οποίο συζητάμε είναι το διαβατήριο σας για μια απροβλημάτιστη νοσηλεία πιθανόν σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο στην Α΄ ή στην Β΄ θέση…χωρίς να σας ενδιαφέρει ο λογαριασμός κατά την έξοδο…
Αυτός ο λογαριασμός στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι απίθανο να μπορεί να καλυφθεί από τις συνήθεις αποταμιεύσεις ενός νοικοκυριού εν μέσω κρίσης…
Διδασκόμενος από προσωπικές εμπειρίες αλλά και πελατών… στην προσπάθεια να σώσεις ένα δικό σου άνθρωπο δεν σκέφτεσαι τα χρήματα και κάνεις το καλύτερο που μπορείς…
Όταν όμως «κάθεται η σκόνη» αντιλαμβάνεσαι ότι τα περιουσιακά στοιχεία που έχεις ρευστοποιήσει για να πληρώσεις τον λογαριασμό, θα μπορούσες να έχεις φροντίσει να τα εξασφαλίσεις με μια απλή κίνηση..
Το κόστος ευκαιρίας που θα προκύψει όταν θυσιάσουμε ένα ποτό ή μια έξοδο τον μήνα, προκειμένου να έχουμε πρόσβαση σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας θα καταλάβετε ότι είναι αμελητέο. Το αντίθετο, ωστόσο, είναι καταστροφικό…
Αγαπητοί φίλοι επιτρέψτε μου κάτι προσωπικό….
Λατρεύω την δουλειά μου… όταν βλέπω στα μάτια των πελατών και συνεργατών μου να κατανοούν ότι η απόκτηση αυτών των επιλογών είναι πέρα για πέρα…
Εφικτή Υπόθεση…
Και επειδή στους περισσότερους αρέσουν οι συγκεκριμένοι αριθμοί…
Πως θα σας φαινόταν να μπορούσατε να μειώσετε όλη αυτή την ανασφάλεια που επικρατεί, αγοράζοντας ηρεμία πνεύματος με…
1 Ευρώ την Ημέρα!!!
Κάντε μου μια χάρη…
Κάντε το εχθές…
Κάντε το σε οποιονδήποτε..
Απλά κάντε το !!!!