Τα Καλά της Κρίσης

Αγαπητοί,

Η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια έχει βιώσει ένα πρωτόγνωρο σοκ με αποτέλεσμα την ουσιαστική και καθολική αλλαγή των προτεραιοτήτων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και επαγγελματικής μας ζωής.

Θα μπορούσαμε αρχικά να αναφερθούμε στον τομέα του επαγγελματικού προσανατολισμού με ουσιαστικό επακόλουθο την οριοθέτηση κατεύθυνσης για τους νέους σε επαγγέλματα τα οποία δημιουργούν value και τεχνογνωσία, απεμπολώντας το όνειρο της εισόδου στον μη παραγωγικό δημόσιο τομέα.

Συνεχίζοντας στον ίδιο τομέα ενημερώνομαι με μεγάλη μου χαρά την όλο και μεγαλύτερη παρουσία νέων επαγγελματιών – επιχειρηματιών σε νέες τεχνολογίες και καινοτομικά προϊόντα μεταφέροντας την αίσθηση ότι όποιος δεν ακολουθήσει τις εξελίξεις μένει πίσω.

Στον τομέα της κρατικής παρέμβασης είναι πλέον εμφανής η τοποθέτηση ως προτεραιότητας  της δημιουργίας δομών με στόχο την παραγωγή αξίας και όχι την ατέρμονη διαχείριση προηγούμενων χρεών και στρεβλώσεων.

Διεισδύοντας λίγο περισσότερο στον τομέα του κράτους είναι πλέον εμφανές ότι κάθε καταναλωτής θα πρέπει να τοποθετεί ως προτεραιότητα τις ποιοτικές επιλογές στις επιχειρήσεις που επιλέγει προκειμένου να μην μπαίνει σε περιπέτειες.

Τρανό  παράδειγμα αυτού αποτελεί η ξεκάθαρη άποψη του επικουρικού κεφαλαίου (κρατικός φορέας αποζημίωσης καταναλωτών από κλείσιμο ασφαλιστικών εταιρειών ζημιών) ότι ουσιαστικά αφήνει έκθετους τους καταναλωτές που εσφαλμένα επιλέγουν αμφίβολης ποιότητας εταιρίες λόγω χαμηλού ασφαλίστρου.*

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επίσης συγκεντρώνει  και η αλλαγή προτεραιοτήτων στην κατανομή πόρων μεμονωμένα από κάθε καταναλωτή. Είναι αισθητή πλέον η μετάβαση από μια κοινωνία υπερκατανάλωσης σε μια κοινωνία προσεκτικού επιμερισμού πόρων με πολύ συγκεκριμένους στόχους.

Μία πολύ συνηθισμένη φράση ανθρώπων που μοιραζόμαστε σκέψεις και στόχους καθημερινά είναι “ θα κόψω το ένα από τα δύο πακέτα τσιγάρα για να προσφέρω αυτή την κάλυψη στην οικογένεια μου”.

Δύο επίσης εμφανείς προτεραιότητες που ξεπροβάλλουν αφορούν τον άνθρωπο γενικότερα:

  • Αυτοβελτίωση. Διακρίνω ένα ρεύμα προς την συσσώρευση γνώσεων και ικανοτήτων πέρα και έξω από τα στενά επαγγελματικά ή μαθησιακά όρια. Απόκτηση γνώσεων μέσω σεμιναρίων, βιβλίων, ξένων γλωσσών, πολεμικών τεχνών.
  • Υποστήριξη του συνανθρώπου μέσω οργανωμένων και μη δράσεων δραπετεύοντας έτσι από τα στενά όρια του προσωπικού συμφέροντος.

Άρα στην πολύ συχνή πλέον ερώτηση για την πηγή της υπέρμετρης αισιοδοξίας μου, η απάντηση είναι ότι όταν μια κοινωνία αναγνωρίζει και πραγματοποιεί τα επείγοντα και τα σημαντικά η μαζική άνοδος είναι πιο κοντά από ότι νομίζουμε.

Ας γίνουμε λοιπόν όλοι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος ξεκινώντας την  ημέρα μας  με πράξεις που οριοθετούν καλύτερα τις προσωπικές και συλλογικές μας προτεραιότητες..

* Στο θέμα του επικουρικού αναφέρεται ο κ. Τσιμπίδης σε πρόσφατο άρθρο του.